 w piątkowy wieczór chcieliśmy - maturzyści, nauczyciele, rodzice, uczniowie - temu dać wyraz, opowiedzieć, gestem i słowem zaznaczyć. Nie było łatwo, ale dzięki II A emocje przekładały się na śmiech i radość. Teraz przed nimi drogi nowe - oby szczęśliwe! Tu zobaczysz zdjęcia.Odpowiadając na społeczne zapotrzebowanie przypominamy tekst ze sceny:
Biedni byliśta. Wszystka żółć wasza brała sie z waryactwa nieszczęsności egzaminum matura, którego symptoma są konwulsye. Szarpali wy się we więzach ducha, z pianą bełkotliwej piany na ustach, z wstrętem chorobowym i bojaźnią, wraz z innymi, co razem w spólnym walają się kłębie. Aleście ucapili kobyłę za kark! Konsyderując tedy, rżnę z mosta: wyście nie jakoweś paduchy nie jakieś makuły, nie vasellus! To ponkt celnie trafiony był, przenikliście wnet trzy wiosny w naszych tych murach. I choć czasem – aj, biada! – złość we was broczyła z ukłucia, febrą nudność na owo siorbanie edukacyji zalewała, toć to przecie i miłość ciepłem otaczala, serce odkwitalo przez drzwi przechodząc... Nie wątpię, że niejednemu osiągi wasze podziwienie jakieś pobudziły. Natenczas albowiem nie tyla drzwi macierzy waszej - szkoły na oścież otwarte, to wszystek świat stoi otworem – niech klęknie na oba kolana, małmazyją niechaj płynie! Kwestyj cudnych wiele, tarzać się we frazesach nie będziem. My to - sukcessory wasze, propozycyje szlachetne tu wykładamy: nie trafunkiem, lecz debitas mentes, potrzebną rozwagą, kierujcie się w wojażu, a drogę na kursa obraną – trzymajcie, a z wielką impacjencją wyczekiwanej swobody się nie zachłyśnijcie. Chciejcież tedy waszmość państwo zauważyć, żeście sukces odnieśli i my wam go z serca całego gratulujemy! |
