1. Uzupełnij tekst znakami interpunkcyjnymi w sposób, który wydaje ci się prawidłowy. Zdecyduj, gdzie powinny mieć granice poszczególne zdania i zmień małą literę zdania następnego na wielką.

Kiedy szedłem do hallu nagle znów stanęła mi w oczach Jane Gallagher stanęła mi w oczach i nie mogłem się jej pozbyć siadłem w jednym z tych hotelowych foteli sraczkowego koloru i znów wyobraziłem ją sobie ze Stradlaterem w tym przeklętym samochodzie Eda a chociaż byłem niemal zupełnie pewny że się temu draniowi nie dała znałem moją Jane na wylot nie mogłem się od tych myśli opędzić znałem Jane na wylot naprawdę wiedziałem że oprócz warcabów szalenie lubi wszelkie sporty przez całe lato kiedy się poznaliśmy prawie każdego ranka graliśmy razem w tenisa a każdego popołudnia w golfa byliśmy z sobą naprawdę blisko nie w znaczeniu fizycznym nic w tym rodzaju nie ale widywaliśmy się co dzień i spędzaliśmy razem całe dni czasem nawet bez zmysłowych poufałości można dziewczynę poznać na wylot

(D. Salinger "Buszujący w zbożu")

2. Ułóż dziesięciozdaniową wypowiedź, w której użyj wyrazów podanych niżej. Zachowaj w niej ich kolejność oraz formy gramatyczne. W innych zdaniach słowa te mogą pojawić się w różnych formach w dowolnej ilości.

dwadzieścia, parasolki, lat, dziecka, słyszałem, pobiegłem, kolorami.

3. Ułóż wypowiedź, budując ją według następującego planu ramowego:

1. Ranek.

2. Propozycja.

3. Walka wewnętrzna.

4. Decyzja.

5. Skutki.